Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

ορικα. Δεν ειμαι ιστορικος επιστημονας ,αλλα λιγα πραγματα τα κατεχω.
Οι Γερμανοι κατα φυλες ,σαξωνες ,κελτες κι αλλοι, ζωντας ελευθεροι στα δαση της Θουριγγιας αναζητησαν απο την εποχη της κραταιας Ρωμαικης Αυτοκρατοριας ζωτικο χωρο αλλα ηττηθηκαν κατα κρατος. Κατα τον Μεσαιωνα , βιαια εκχριστιανισμενοι ,ενω ''εχτιζαν'' σιγα-σιγα την κρατικη τους
υποσταση, συνθλιβονταν απο Γαλλια και Αυστροουγγρικη, μετεπειτα, Αυτοκρατορια. Τοτε πρωτοενιωσαν οτι ειναι οι παριες τις Ευρωπης, παρολο που αρχισαν να μεγαλουργουν σε τεχνη, φιλοσοφια, επιστημη. Και δεχτηκαν μια ιδεολογικα απανθρωπη επιθεση απο τον αυτοενουχισμενο Λουθηρο και τον μισοπαρανοικο Καλβινο ,οτι ταχα η πειθαρχια και ο λιτοδιαιτος βιος θα τους αυτοπραγματωνε και θα επαιρναν την ρεβανς. Κι ερχεται ο Βισμαρκ να κανει εθικη ιδεολογια τον ρεβανσισμο και τον πανγερμανισμο ξυπνωντας ακομα και τους παλιους τους θεους και τους ενωνει σε ενιαιο κρατος με συνεκτικο ιστο αυτο το ιδεολογημα.
Κι ενω μεγαλες
μορφες αλλαζουν την ανθρωπινη σκεψη με το εργο τους ,δεν αργει ο πανγερμανισμος να φερει τον Α.Παγκοσμιο πολεμο κυριως εναντια στην κατ αυτους εκφυλισμενη ευρωπη. Αιματοκυλουν τον κοσμο αλλα ηττωνται, εξευτελιζονται με την πεινα και τον μαρασμο οντας και παλι παριες. Ενα μεγαλο ποταμι κομμουνιστων εμφανιζεται , αλλα οι τοτε μεγαλες δυναμεις εξυφαινουν το σχεδιο για την ανοδο του Χιτλερ ,τον οποιο και χρηματοδοτουν με την ανοχη του Σταλιν. Ομως δεν υπολογισαν τον ρεβανσισμο στον οποιο αυτος στηριχτηκε και προσελκυσε εκατομυρια Γερμανους. Αυτος ο τοσο δημιουργικος λαος απελπισμενος απο τον παραγκωνισμο του εναποθετει τις τυχες στον μεσσια Χιτλερ και απαιδευτος στην διεκδικηση της ελευθεριας του αναθετει σ αυτον να την διαχειριστει, δεν δισταζουν, γιατι αξιωμα τους ειναι η πειθαρχια ,αυτην θεωρουν ελευθερια. ( ''ο φοβος μπροστα στην ελευθερια'' Εριχ Φρομ''). Δυστυχως και μεγαλες προσωπικοτητες ( Χαιντεγκερ ) συντασσονται με τον ιμπεριαλιστικο ρεβανσισμο.Και ηττωνται παλι.....διαμελιζονται και αποκτουν επιτηρητες τους αντιπαλους τους. Ονειδος, ξανα παριες. Οταν επανενωνοντα οι δυο Γερμανιες ειναι φυσικο να γιγαντωθουν οικονομικα και με οδηγο τον οικονομικο πια ρεβανσισμο επιδιωκουν επιτελους την ηγεμονια της Ευρωπης .Ο γερμανικος λαος φοβαται συνεχως μια νεα ηττα, τουτη τη φορα απο τους μικρους Ελληνες ,αυτους που πρωτοι αντισταθηκαν στο ναζισμο. Ειρωνεια, ο Χιτλερ θαυμαζε τους Ελληνες ,αλλα μας κατακρεουργησε. Ο σημερινος Γερμανικος λαος ειναι διχασμενος ,μας θαυμαζει ,αλλα ο φοβος απο την περιβοητη ''κριση'' τους κανει να βλεπουν μπροστα τους μια νεα ηττα....
Κι εμεις εδω προσπαθουμε και παλι να αντισταθουμε με ενα αξιακο ανταρτικο. Αφου πληγηκαμε σκληρα απο την κριση ,εμεις οι καλοπερασακηδες ,ειμεις οι βολεμενοι, ξαναβγαινουμε στις πλατειες. Ακολουθουμε τον ΣΥΡΙΣΑ, γιατι μας υποσχεται ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Με ουρειο ανεμο το φιλοτιμο μας, με ψηλα τα ξαρτια του καραβιου-ελλαδα, περιμενουμε να ερθει ξανα ο ηλιος στα ματια μας, η δυναμη της αληθειας και του ανθρωποσμου.
11 εκατομμυρια ανθρωποι ακολουθουν και στηριζουν τον ΣΥΡΙΖΑ,με υψωμενες γροθιες και κραυγες νικηφορες . Ελπιδα για ολους τους λαους  της Ευρωπης. Γιατι εμεις δεν σφαξαμε, δεν κατακτησαμε κανεναν ,δεν βομβαρδισαμε, δεν εκτελεσαμε. Αγωνιζομαστε και για τους Γερμανους με την αναπηρη ελευθερια τους.
Ναι η ΕΛΠΙΔΑ ειναι μαζι μας, δεν θα την σκοτωσουμε ,ουτε θα αφησουμε ΚΑΝΕΝΑ να την σκοτωσει.



ΥΓ, Γιωργο, αν ειναι δυνατο να δημοσιευτη στην εφημεριδα

ευχαριστω

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΤΟΥ σταυρου Λαγκαδιανου σας γραφω ενα μικρο αποσπασμα
Περασν πάνω μου τιτάνιες λεωφόροι και βάφτηκαν στις πλάτες μου ανεξίτηλα .Πολλές απ΄αυτες ήταν χείμαροι μέσα στο μαύρο σκοτάδι του χρόνου ,ένα μ΄αυτό .Κι άλλες φωτεινές ,ρόδα αμάραντα,ροδόδεντρα και φούξιες και χαμόγελα βρεφών .Λεωφόροι του πνεύματος και τις τέχνης ,της διαρκούς ανάνηψης ,λεωφόροι του πάθους και του γλεντιού .Λεωφόροι του μίσους και τις καταχνιάς .Λεωφόροι της αδυσώπητης ματιάς και της μοιραίας κατάληξης .Κι άλλες πάλι ροδομάγουλες ,ολόφωτα σταυροδρόμια για τα τροχήλατα αμάξια του ήλιου .Ατέλειωτες λεωφόροι επαναστατημένων συνειδήσεων με ολόφωτα κατεβατά ποτάμια μιας κατακόκκινης χαράς ,λεωφόροι στα μήκη και τα πλάτη των ποταμών .Κι άλλες ,φερμένες απ΄τις στοές των μαυσωλείων με αεράκι ψυχωμένο .Φέρναν και σέρναν πάνω μου ουρές απο μετέωρα πιάνα που παίζαν τον αποχαιρετισμό των νεκρών στις μαρμάρινες πλάκες.Λεωφόροι της ζωής και του θανάτου .